Spacer rod หมายถึงอุปกรณ์ที่ติดตั้งบนสายแยกเพื่อกำหนดระยะห่างระหว่างสายแยก เพื่อป้องกันไม่ให้สายไฟตีกัน เพื่อลดการสั่นสะเทือนของลมและการสั่นของช่วงย่อย โดยทั่วไปแล้ว สเปเซอร์บาร์จะติดตั้งไว้ตรงกลางของระยะห่าง โดยให้ห่างกัน 50 ถึง 60 ม. [1] สำหรับแท่งเว้นระยะของสายไฟแบบแยกสอง สี่แยก หกแยก และแปดแยก แอมพลิจูดการสั่นสะเทือนของลวดแยกสองส่วนจะลดลง 50% และของลวดสี่แยกลดลง 87% และ 90% เมื่อเปรียบเทียบกับลวดที่ไม่มีตัวเว้นระยะหลังจากติดตั้งแกนตัวเว้นระยะแล้ว

อุปกรณ์ป้องกันที่ยึดสายย่อยหลายเส้นในตัวนำเฟส (ขั้ว) ในช่วงเวลาสัมพัทธ์

ข้อกำหนดหลักสำหรับสเปเซอร์บาร์คือแคลมป์ควรมีความแข็งแรงในการยึดเกาะเพียงพอ และไม่อนุญาตให้คลายระหว่างการใช้งานระยะยาว และความแข็งแรงโดยรวมควรทนต่อแรงสู่ศูนย์กลางของสายแยกเมื่อสายลัดวงจรและความล้าภายใต้ การสั่นสะเทือนในระยะยาว สเปเซอร์บาร์สามารถแบ่งออกได้เป็น 2 ประเภทตามประสิทธิภาพของการหน่วงและความแข็งแกร่ง แถบตัวเว้นระยะการทำให้หมาด ๆ ถูกฝังอยู่ในชิ้นส่วนที่เคลื่อนไหวของแผ่นยางที่ทนต่อการสึกหรอ และใช้การทำให้หมาด ๆ ของแผ่นยางเพื่อใช้พลังงานการสั่นสะเทือนของลวด จากนั้นทำให้เกิดการสั่นสะเทือนของสายไฟ หากไม่มีแผ่นยางนี้ ตัวเว้นระยะที่แข็ง เนื่องจากประสิทธิภาพการสั่นสะเทือนต่ำ โดยทั่วไปจะใช้สำหรับพื้นที่ที่ไม่ทำให้เกิดการสั่นสะเทือนได้ง่ายหรือสำหรับตัวเว้นระยะจัมเปอร์

กล่าวคือ ตัวเว้นระยะแบบหมาด และตัวเว้นระยะแบบไม่มีหมาด ลักษณะของตัวเว้นระยะหน่วงคือยางถูกใช้เป็นวัสดุหน่วงที่ข้อต่อแบบเคลื่อนย้ายได้ของตัวเว้นระยะเพื่อใช้พลังงานการสั่นสะเทือนของสายไฟและสร้างผลกระทบต่อการสั่นสะเทือนของสายไฟ ดังนั้นตัวเว้นระยะนี้จึงเหมาะสำหรับทุกภูมิภาค อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาถึงความประหยัดของสายส่งแล้ว สเปเซอร์บาร์ประเภทนี้ส่วนใหญ่จะใช้สำหรับสายในบริเวณที่สายไฟมีแนวโน้มที่จะเกิดการสั่นสะเทือน ตัวเว้นระยะแบบไม่มีแรงสั่นสะเทือนมีความทนทานต่อแรงกระแทกต่ำ และสามารถใช้กับเส้นในบริเวณที่ไม่เกิดการสั่นสะเทือนได้ง่าย หรือใช้เป็นตัวเว้นระยะแบบจัมเปอร์